Czyja to twarz

Przeprowadź eksperyment, który wymaga współpracy dwóch osób. Stańcie naprzeciwko siebie, mając lustra między sobą. Teraz spróbujcie optycznie dopasować wasze ciała tak, aby wydawało się, że tworzycie jedno ciało (skoncentrujcie się szczególnie na dopasowaniu elementów twarzy). Zobaczcie, jak nasz mózg bardzo szybko zaczyna mieć trudności w rozpoznawaniu, które części obrazu są rzeczywiste, a które są odbiciem w lustrze.

Jak to działa? 

W tym fascynującym eksperymencie optycznym możecie dostrzec, jak nasz mózg interpretuje obrazy i stara się stworzyć spójną wizję świata. Kiedy patrzymy w lustro, widzimy nasze odbicie, ale próbujemy je połączyć z obrazem osoby naprzeciwko nas. W rezultacie, nasz mózg stara się zintegrować oba obrazy, dopasowując je w taki sposób, aby wydawało się, że tworzymy jedno ciało. Ten eksperyment optyczny dostarcza fascynującej wiedzy na temat naszego postrzegania i interpretacji obrazów.

Zabawa w “Czyja to twarz” jest nie tylko zabawą, ale również sposobem na rozwijanie umiejętności obserwacyjnych, naukę o optyce, komunikację i współpracę.

CZYM SIĘ WYRÓŻNIA “CZYJA TO TWARZ”? 

• Zabawa w “Czyja to twarz” angażuje dzieci w obserwację i analizę odbić w lustrze. Dzieci uczą się zauważać detale i różnice między rzeczywistymi twarzami a ich odbiciami. To rozwija umiejętności obserwacyjne i spostrzegawczość.

• Poprzez eksperymentowanie z odbiciami w lustrze, dzieci mogą doświadczyć na własnej skórze zjawisk optycznych. Praktyczne zrozumienie, jak nasz umysł i wzrok ulegają iluzjom, pomaga rozwijać zainteresowanie nauką i zrozumienie podstaw optyki.
• Zabawa w “Czyja to twarz” wymaga współpracy między uczestnikami. Dzieci muszą komunikować się i działać razem, aby odpowiednio dopasować twarze do ich odbić. To rozwija umiejętności pracy zespołowej, komunikacji i wzajemnego wsparcia.
• Zabawa z lustrami daje dzieciom możliwość eksperymentowania i kreatywnego myślenia. Mogą tworzyć różne kombinacje twarzy, łączyć je w nietypowe sposoby i odkrywać nowe wzory. To rozwija wyobraźnię i zachęca do kreatywności.
•  “Czyja to twarz” uwrażliwia na detale: wymaga precyzji i uwagi dla szczegółów. Dzieci muszą dokładnie dopasować elementy twarzy do ich odbić w lustrze. To rozwija umiejętność skupienia uwagi na detalach i precyzyjnego działania.

CO DAJE EKSPERYMENTOWANIE W OGRODZIE?